Een persoonlijke getuigenis over bescheiden hulp aan vluchtelingen
Besluit van Z:. Redenaar bij het bouwstuk
Zoomzitting van 21 april 2021
De spreekster begon haar bouwstuk met te zeggen dat ze doelbewust koos voor een getuigenis als weergave van haar ervaringen om niet in een politiek discours te vervallen.
Eerlijk gezegd was ik dat laatste in eerste instantie toch wel een beetje van plan in dit besluit. Ik las daartoe van alles op internet
Over de, in 3 jaar tijd, meer dan 18 000 verdwijningen van niet-begeleide minderjarige asielzoekers uit Europese opvangcentra.
Over de 34 361 mensen die sinds 1995 het leven lieten tijdens hun poging om in Europa te raken.
Over het migratieakkoord van 6 miljard dat Europa in 2016 sloot met Erdogan.
Over een boek dat onlangs verscheen met als titel ‘Het open grenzen manifest’.
Over art. 13 van de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens waarin staat dat eenieder het recht heeft welk land ook, met inbegrip van het zijne te verlaten en naar zijn land terug te keren.
Maar ik ben van gedacht veranderd. Dat is niet omdat ik geen politieke mening heb over vluchtelingen. Dat weten de leden van mijn werkplaats wel. Maar het bouwstuk behoeft ook als besluit geen politiek betoog.
In het interview dat hij niet lang voor zijn dood gaf aan De Standaard, zei gepensioneerd rechter Alain Bloch: “Veel magistraten hebben nooit meegemaakt wat het betekent om slachtoffer te zijn, om vervolgd te worden vanwege je naam, om de zwakkere te zijn, om vluchteling te zijn. Ik meen te kunnen zeggen dat ik daar wel een notie van heb en als je zelf recht spreekt, is dat van onschatbare waarde.”
Met haar bouwstuk maakte de spreekster ons deelgenoot van wat het concreet voor haar jongens en families betekent om vluchteling te zijn in dit land. Zo heeft ze een concreet gezicht gegeven aan enkele mensen uit die anders toch vaak anonieme groep van vluchtelingen. Haar relaas houdt ons een spiegel voor waarmee we kunnen kijken naar en nadenken over onze eigen meningen en overtuigingen, onze eigen waarden, ons eigen handelen, als individu en als vrijmetselaars.