Reacties van vrijmetselaars op de brutale aanslag op Charlie Hebdo

In onze zitting die volgde op de moordende aanslagen van 7 januari 2015 in de lokalen van Charlie Hebdo in Parijs door islamitische moordcommando’s behandelden zowel het besluit van de redenaar als enkele andere bijdragen dit tragische moment.

Op 7 januari 2015 werden in Parijs  bij de terroristische aanslag op de redactie van het satirische weekblad Charlie Hebdo, 12 mensen vermoord. Dit is een rechtstreekse aanslag op de democratie. De vrije meningsuiting en de persvrijheid behoren immers tot de belangrijkste vrijheden die de grondslag vormen van onze Europese samenleving.

Deze aanslag werd gepleegd in naam van god, in naam van een godsdienst, waarvan een groeiende groep fanatieke belijders niet in staat zijn die vrije meningsuiting te tolereren.

Het zou fout zijn om een amalgaam te maken en alle moslims te veroordelen, te mijden of te beschuldigen. Maar met terreur, angst en moorden wat zij ‘blasfemie’ noemen bestrijden, is een brutale poging om de theocratie te installeren en de democratie af te breken; laat ons dit met open ogen aanschouwen.

Laat deze terreurdaad een,  weliswaar bijzonder droevige en revolterende, wake-up call zijn om met hand en tand onze vrijheden te  blijven verdedigen.  Om er mee over te waken dat de wetgeving en de inrichting van onze democratie geen duimbreed toegeven aan dit soort profeten van de onvrijheid.

Laten we dit niet overlaten aan reactionaire provocateurs als een Eric Zemmour. Wij, vrijmetselaars, hebben hier meer dan ooit een taak. Laten we dat niet veronachtzamen. En laten we dat niet alleen binnen de muren van onze tempels doen.

Vrijheid van meningsuiting is de wortel van de democratie.

Als Vrijmetselaars bouwen we aan de tempel der mensheid, voor vrijheid, op basis van gelijkheid en in broederlijkheid. Dit zijn de noodzakelijke voorwaarden voor een democratische samenleving.

Respect en erkenning eisen voor goden, profeten, religieuze instituten en symbolen is onderwerping eisen van anders- of ongelovigen.

Er is een groot verschil tussen een mens die troost vindt in een geloof en het machtsspel van de bedienaars van dat geloof.

De vermoorde hoofdredacteur van Charlie Hebdo had dit zeer goed gezien. Stéphane Charbonnier – Charb – verklaarde in Le Monde van 20 september 2012 naar aanleiding van hun Charia Hebdo uitgave en de recente reeks cartoons over de islam: “Wij moeten doorgaan tot de islam evenzeer gebanaliseerd is als het katholicisme. We hebben twee taboes doorbroken, Eros en Thanatos. Rest nog dat op religies.”

De moordende aanslagen van 7 januari 2015 op de vrije meningsuiting en persvrijheid in de lokalen van Charlie Hebdo in Parijs door islamitische moordcommando’s wil aan die persvrijheid en democratie een einde maken.

Het ergste wat ons nu kan overkomen is dat opiniemakers, politieke en religieuze leiders deze moorden aangrijpen om het recht op blasfemie en vrije meningsuiting te beknotten. Angst leidt tot onderwerping.

Hoe graag denken we niet dat empathie ons menselijk maakt, objecten en subjecten van morele zorg. Empathie verraadt ons echter als we het als morele gids proberen te gebruiken.

Ons empathisch inleven in verlangens en eisen, denken en belijden, leven en lijden van de ander is vooral een spiegeling van onszelf als morele gids. De angst voor de werkelijkheid verhindert deze empathiekers zich echt te interesseren voor de ander en zijn of haar drijfveren, zelfs wanneer ze die luid en duidelijk verkondigen in woorden en gruweldaden.

'Cuius regio, eius religio' werd in Europa opgenomen in de Vrede van Augsburg (1555), de Vrede van Munster (1648) en later in heel Duitsland. Wie zich vandaag niet houdt of wenst te houden aan de fundamentele regels van vrijheid van meningsuiting, gelijke rechten voor alle burgers en wie onderwerping eist van anders- of ongelovigen, kan dus geen rechten laten gelden binnen de EU.